ต่อไป »

[golfreeze]

พระเจ้าปเสนทิโกศล ได้ตรัสถามท่านพระอานนท์ว่า

ข้าแต่ท่านพระอานนท์ผู้เจริญ
ก็กายสมาจาร(ความประพฤติทางกาย)ที่สมณพราหมณ์ทั้งหลาย

ผู้รู้แจ้ง พึงติเตียนเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจารที่เป็นอกุศลแล ที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้งพึงติเตียน ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็กายสมาจารที่เป็นอกุศลเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจาร(ความประพฤติทางกาย)ที่มีโทษแล เป็นอกุศล ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็กายสมาจารที่มีโทษเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจารที่มีความเบียดเบียนแล
เป็นกายสมาจารที่มีโทษขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็กายสมาจารที่มีความเบียดเบียนเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจาร(ความประพฤติทางกาย)
ที่มีทุกข์เป็นวิบากแล เป็นกายสมาจาร ที่มีความเบียดเบียน
ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็กายสมาจารที่มีทุกข์เป็นวิบากเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจารใดแล ย่อมเป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้าง
เพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง เพื่อเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่ายบ้าง
อกุศลธรรมทั้งหลายย่อมเจริญยิ่งแก่บุคคลผู้มีกายสมาจารนั้น กุศลธรรมทั้งหลายย่อมเสื่อม
ดูกรมหาบพิตร กายสมาจารอย่างนี้แล สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้งพึงติเตียน ขอถวายพระพร.
ข้าแต่ท่านพระอานนท์ ก็วจีสมาจาร... มโนสมาจารที่

สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้งพึงติเตียนเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจาร(ความประพฤติทางใจ)ที่เป็นอกุศลแล ที่สมณพราหมณ์ทั้งหลายผู้รู้แจ้งพึงติเตียน ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็มโนสมาจารที่เป็นอกุศลเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจาร(ความประพฤติทางใจ)ที่มีโทษแล เป็นอกุศล ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็มโนสมาจารที่มีโทษเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจารที่มีความเบียดเบียนแล
เป็นมโนสมาจารที่มีโทษขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็มโนสมาจารที่มีความเบียดเบียนเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจารที่มีทุกข์เป็นวิบากแล เป็นมโนสมาจาร ที่มีความเบียดเบียน ขอถวายพระพร.

ข้าแต่ท่านผู้เจริญ ก็มโนสมาจารที่มีทุกข์เป็นวิบากเป็นไฉน?
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจาร(ความประพฤติทางใจ)ใดแล
ย่อมเป็นไปเพื่อเบียดเบียนตนเองบ้างเพื่อเบียดเบียนผู้อื่นบ้าง
เพื่อเบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นทั้งสองฝ่ายบ้าง
อกุศลธรรมทั้งหลายย่อมเจริญยิ่งแก่บุคคลผู้มีมโนสมาจารนั้น
กุศลธรรมย่อมเสื่อม
ดูกรมหาบพิตร มโนสมาจารอย่างนี้แล สมณพราหมณ์ทั้งหลาย
ผู้รู้แจ้งพึงติเตียน ขอถวายพระพร.

พระไตรปิฎก ฉบับบาลีสยามรัฐ (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑๓
พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๕ มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์
หน้าที่ ๓๗๙ ข้อที่ ๕๕๔