ต่อไป »

[phonsakw]

ความจริงมี 2 ระดับ

1. ความจริงระดับโลกียะ หรือความจริงระดับชาวบ้าน  มนุษย์ย่อมเห็นทุกสิ่งในโลก  รวมทั้งกายใจของเขาเป็นของจริง  รับรู้แบบง่ายๆ

พอมีผู้สามารถอธิบายความรู้ระดับโลกหรือระดับชาวบ้านได้  ก็ไปเรียกเขาว่า นักปราชญ์ บ้าง  นักวิทยาศาศาตร์บ้าง ครูอาจารย์ และศาสตราจารย์บ้าง ฯลฯ

2. ความจริงระดับโลกุตตระ หรือความจริงเหนือความจริง  ความจริงระดับนี้เป็นความจริงสูงสุด  เห็นและรับรู้ได้จากการทำจิตให้สงบ  ให้ผ่องใส ตัดกิเลส ละราคะ สิ้นโทสะ และไม่หลงไหลไปกับความจริงระดับชาวบ้าน  ซึ่งเป็นของสมมุติ

ความจริงระดับโลกุตตระนี้  ผู้ที่รู้ความจริงทั้งหมดเรียกว่า พระพุทธเจ้า หรือตถาคต  ส่วนผู้ที่เข้าถึงความจริงอันนี้ เรียกว่า "พระอรหันต์"

สรุป

-ความจริงแบบชาวบ้าน รู้เห็นแบบง่ายๆ เรียกว่า "สมมุติ"
-ความจริงระดับพ้นโลก(โลกุตตระ) เรียกว่า "วิมุติ"

"สมมุติ" ทุกอย่างล้วนเป็นของมายา เป็นอนิจจัง อยู่คงทนไม่ได้ ต้องเกิดแก่เจ็บตาย

"วิมุติ" ทุกอย่างก็ล้วนเป็นของมายาด้วย เพียงแต่เป็นนิจจัง อยู่คงทนตลอดไป  ไม่เกิด ไม่แก่ ไม่เจ็บ ไม่ตาย

อย่างไรก็ตาม ทั้ง "สมมุติ" และ "วิมุติ"  ก็ล้วนแล้วแต่เป็นความว่างทั้งสิ้น

[phonsakw]

อิอิ
อยู่ท่ามกลางมายาเหรอเจ้าค่ะ
อิอิ ...
oneness โพสต์เมื่อ 3-4-2012 19:51

กรุงแทพและโลก(อายตนะภายนอก) เป็นมายาเป็นภาพลวงตาเสมือนจริง  ร่างกายและจิตใจของคุณและผม(อาตนะภายในหรือขันธ์5) ที่เกิดแก่เจ็บตาย ก็เป็นมายา เป็นภาพลวงตาเสมือนจริงเช่นกัน  ทั้งกรุงแทพและโลก รวมทั้ง ร่างกายและจิตใจของคุณและผม = อนัตตา

แต่จิตชั้นในสุดของคุณและผม  มันมีเมืองพระนิพพาน และมีธรรมกายอมตะ ซึ่งเป็นอายตนะนิพพานภายนอกและภายในอยู่ พระพุทธเจ้าเรียกอายตนะนิพพานภายนอกและภายในว่า "อัตตา"

อนัตตา ถูกกิเลสอวิชชา ความโลภโกรธหลง  ปรุงแต่งทำขึ้น  ล้มสลายลงเมื่อผลของกิเลสอวิชชา ความโลภโกรธหลง  คือเจ้ากรรมนายเวร  มาเอาคืน

อัตตา ก็ถูกจิตที่พ้นกิเลส พ้นอวิชชา หมดความโลภโกรธหลง  ปรุงแต่งทำขึ้นมา  มันเป็นอมตะได้ เพราะพระเจ้าเป็นจิตมหาบริสุทธิ์ ที่คงอยู่ตลอดกาล เพราะความบริสุทธิ์ของจิต  ท่านไม่มีเจ้ากรรมนายเวร  เพราะพระเจ้าที่อยู่ในเมืองพระนิพพาน ล้วนไม่ทำอกุศลกรรมชั่วใดๆ

อย่างไรก็ตาม ทั้ง "สมมุติ" และ "วิมุติ"  ทั้งหมด  ก็ล้วนแล้วแต่เป็นความว่างทั้งสิ้น  เพียงแต่สมมุติโดนปรุงแต่งสร้างขึ้นมาจากความไม่บริสุทธิ์ จึงเป็นอนัตตา  แต่วิมุติโดนปรุงแต่งสร้างขึ้นมาจากบริสุทธิ์ จึงเป็นอัตตา(อมตะ)


แต่นิพพาน หรือปรินิพพาน เป็นจิตที่ไม่คิดปรุงแต่งอะไรทั้งนั้น จึงไม่มีการสร้างอะไรออกมา  แม้แต่กาลเวลา จึงเรียกนิพพาน(จิต)ในอีกชื่อหนึ่งว่า "มหาสุญญตา"

นิพพาน หรือปรินิพพาน พระพุทธเจ้าเรียกเต็มๆว่า "นิพพานจิต"  เพราะมีแต่จิตที่ไม่ปรุงแต่งเท่านั้นอยู่  ไม่มีธรรมกาย หรือกายทิพย์อยู่  เพราะทั้งคู่ยังปรุงแต่งสร้างกายขึ้นมาอยู่

ธรรมหรือจิต ที่เข้านิพพานแล้ว   ไม่ค่อยจะมีใครออกมา  พระพุทธเจ้าของเราก็ไม่ได้ออกมาจากนิพพาน  เพราะท่านได้ทิ้งธรรมกาย และสัมโภคกาย(กายทิพย์) ของท่านเอาไว้แล้วในพุทธภูมิ และพุทธเกษตร ใ้ห้ดูแลกิจการพุทธศาสนา 

ธรรมกาย และสัมโภคกาย(กายทิพย์)เหล่านั้้นก็นิพพาน หรือปรินิพพานได้เช่นกัน   เพียงแต่พวกท่านจะเข้านิพพานชั่วคราว ที่เรียกว่า"นิโรธ"เ่ท่านั้น เพราะงานของพวกท่านใน 3 ภพ  รวมทั้งในเมืองพระนิพพานมันยุ่งเหลือเกิน

[magicmo]

ขอบคุณมากๆนะครับ