ต่อไป »

[mankho2001]

สองสามครั้งที่ผ่านมา มีความตั้งใจที่จะทำบุญแล้วแผ่ส่วนกุศลให้คนที่เราคิดถึงเต็มที่ แต่คงมีบางพวกที่ไม่ได้ทำให้เกิดสิ่งเหล่านี้
1.เหมือนมีคนมาดึงเรา
2.มีคนมาเรียกชื่อเรา ไม่มีใครรู้ชื่อนี้ของเรา แต่เขาเรียกเราได้
ถ้าเป็นพวกที่ไม่ได้ผลบุญผมก็จะแผ่ให้ในตอนหลัง แต่ถ้าเป็นพวกที่จะเอาเราไปอยู่แทน จะทำไงดีครับ แม่ผม กับเพื่อนผม เกือบโดนมาแล้ว ดีที่ทั้งคู่เจอผู้ที่มีบุญมาช่วยไว้ ผมจะเป็นไรไม่ว่าขอให้เลี้ยงพ่อแม่ก่อนแล้วกันครับ

[AVATAR]

เคยครับ...

รู้สึกว่าท่านชอบเล่นหรือโดนของพรรณอย่างนี้นะครับ

แต่ก่อนผมก็เจอบ่อยครับ แต่ตอนนี้ ผมเห็นแล้วก็วางหมดแล้วครับ...

มีบางท่านแนะนำคุณไปแล้วนี่ครับว่าให้แผ่เมตตาออกไป...คุณต้องเข้าใจบางพวกรับได้ บางพวกรับไม่ได้ หรือบางพวกรับได้แต่ไม่รับ

เค้ารับได้ก็รับไปแต่เค้าจะอโหสิเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มันจึงต้องมีขันติ วิริยะแล้วก็แผ่ออกไปเรื่อยๆครับ ใครจะเอาคุณไปแทนได้อย่างไรมันยังไม่ถึงวาระ..หรือคณรู้

และบางอย่าง ผมจะบอกให้ว่า เราเองนั่นแหละปรุงแต่งเองจนเกินเหตุไป


 
 

[mankho2001]

ไม่ได้เล่นของอะไรหรอกครับ
แม่ผมติดมาจากยาย ทำบุญมาตลอดตั้งแต่เด็กๆ
เพื่อนผมก็เช่นกัน
ส่วนผมก็ทำบุญไปเรื่อยๆ หวังผลบุญที่ได้อุทิศให้ผู้วายชนม์ทั้งหลายเท่านั้นครับ เห็นบางท่านตายอย่างน่าสงสารทั้งคนทั้งสัตว์ตอนมีชีวิตประมาท +ไม่ค่อยได้ทำบุญและบางท่านไม่มีโอกาสได้ทำเลยครับ

[AVATAR]

การทำบุญก็เป็นเรื่องที่ดี แต่การทำบุญเพียงหวังผลบุญอย่างเดียวก็ไม่สามารถที่จะข้ามวัฏฏสงสารได้

การกตัญญูรู้คุณบิดามารดา ญาติพี่น้อง พระพุทธเจ้าก็ทรงสรรเสริญ

การแผ่ส่วนกุศลนั้นเราทำได้ก็ทำไปครับ ส่วนเค้ายังประมาทอยู่หรือประมาทไปแล้วลงอบายไปเราจะทำอย่างไรเล่าครับ ประมาทนั้นคือมาเจอศาสนาพุทธทั้งที พระพุทธเจ้าบอกทางหลุดพ้นออกจากสังสารวัฏให้แล้ว ไม่ค่อยสนใจกัน

เราก็พัฒนาภูมิจิตภูมิธรรมของตนเองให้ยิ่งๆขึ้นไป แล้วเราก็จะเข้าใจในสัจธรรมทั้งหลาย

 

[the suffering]

เคยแต่โดนผีอำ..(กลุ่มเปรต)

แผ่เมตตาก็จบ

บางที ตามฟาดฟันกันทางจิต...อัน นี้ หนักหน่อย

ก็ยัง  สวดมนตร์ หรือแผ่เมตตาบท กรณียเมตตสุตตัง ได้... ผ่านเหมือนกัน


....ไหว้พระ สวดมนตร์ เดินจงกรม นั่งสมาธิ ... แผ่ถึงได้ทุกแห่ง..

[nidsuite]

เคยเหมือนกันครับตอนจะทำบุญ

[golfreeze]

ลองหันมาปฏิบัติภาวนา รักษาศีล เจริญสติปัฏฐาน
กันดูนะครับ แล้วความกลัว จะเปลี่ยนเป็น ความเมตตา ต่อสิ่งที่เข้ามาเยือน
จนใจจะเป็นกลางๆ ต่อสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ความดับไป เป็นธรรมดา ธรรมดา