ต่อไป »

[golfreeze]

ศีลนั้นอยู่ไหน มีตัวตนเป็นอย่างไร ใครเป็นผู้รักษา แล้วก็รู้ว่าผู้นั้นเป็นตัวศีล
ศีลก็อยู่ที่ตนนี้ เจตนาเป็นศีล เจตนา คือ จิตใจ คนเราถ้าจิตใจไม่มีก็ไม่เรียกว่าคน
มีแต่กายจะทำอะไรได้ ร่างกายกับจิตต้องอาศัยซึ่งกันและกัน เมื่อจิตไม่เป็นศีล
กายก็ประพฤติไปต่างๆ มีโทษต่าง ผู้มีศีลแล้วไม่มีโทษ จะเป็นปกติแนบเนียนไม่หวั่นไหว
ไม่มีเรื่องหลงหาหลงขอ คนที่หาคนที่ขอต้องเป็นทุกข์ ขอเท่าไหร่ยิ่งไม่มี ยิ่งอดอยากยากเข็ญ

กายกับจิตเราได้มาแล้ว มีอยู่แล้ว ได้มาจากบิดามารดาพร้อมบริบูรณ์แล้ว
จะทำให้เป็นศีลก็รีบทำ ศีลมีอยู่ที่เรานี้แล้ว รักษาได้ไม่มีกาล ได้ผลไม่มีกาล
ผู้มีศีลย่อมเป็นผู้องอาจกล้าหาญ ผู้มีศีลย่อมมีความสุข ผุ้จักมั่งคั่ง
บริบูรณ์สมบูรณ์ไม่อดไม่ยาก ไม่จน ก็เพราะรักษาศีลได้สมบูรณ์ จิตดวงเดียวเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา

หลวงปู่หลุย จันทสาโร
วัดถ้ำผาบิ้ง จ.เลย

[golfreeze]

หลวงปู่หลุย จนฺทสาโรท่านมักพาทำวัตรเช้า – เย็น
ซึ่งถือเป็นแบบฉบับอันเป็นเอกลักษณ์อีกอย่างของหลวงปู่
โดยท่านจะกล่าว อธิบาย ก่อนที่จะนำทำวัตรเช้า – เย็น ดังนี้

ตอนนี้ ไหว้พระนะ ไหว้พระ การไหว้พระนี้นะ เป็นกิจสำคัญในศาสนานะ
การระลึกถึงคุณของพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ นั้น ล้าง ล้างหัวใจให้ใสสะอาดนะ ฉะนั้น ให้พากันตั้งอกตั้งใจ
ขอนิมนต์พระและท่านผู้มีเกียรติทั้งหลาย พากันระลึกถึงองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า
บรรดาพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่มาตรัสในโลกนะ ท่านมีพระคุณมากที่สุด มากที่สุด หาที่ประมาณมิได้
คุณของพระพุทธเจ้า คล้าย ๆ กับอากาศ คนที่พรรณาคุณของพระพุทธเจ้า คล้าย ๆ นกบินในอากาศฉะนั้น
เหตุฉะนั้น อรรถกถาจารย์ท่านกล่าวไว้มาก ก็จริงอยู่ แต่สำรวมมี ๓ อย่าง คือ พระปัญญาคุณหนึ่ง
พระมหากรุณาคุณหนึ่ง พระบริสุทธิคุณหนึ่ง เช่นนี้ เหตุนั้น โอปนยิโก น้อมพระคุณของพระพุทธเจ้าเอามา
ตั้งในดวงใจของพวกเรานะ ให้หัวใจของพวกเรา มั่นอยู่ในคุณของพระพุทธเจ้า ฉะนั้น ระยะนี้ พูดตาม

ยะมะหัง สัมมาสัมพุทธัง ภะคะวันตัง สะระณังคะโต
พระผู้มีพระภาค พระองค์เป็นผู้ตรัสรู้ดีแล้ว โดยชอบ พระองค์ใดแน่ ข้าพเจ้าถึงแล้ว ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง
อิมินา สักกาเรนะ ตัง ภะคะวันตัง อะภิปูชะยามิ
ข้าพเจ้าบูชา พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น ด้วยเครื่องสักการะอันนี้
กราบ

ตอนนี้ ขอเชิญพุทธบริษัทตั้งใจ ตั้งใจระลึกถึงคุณของพระธรรม
ธรรมวินัยอันองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคตรัสรู้ดีแล้ว นำผู้ปฏิบัติให้สิ้นทุกข์ได้เช่นนั้น
เหตุนั้น โอปนยิโก น้อมพระคุณของพระธรรม มาตั้งในดวงใจของพวกเรา
ให้หัวใจของพวกเรานี้ มั่นในคุณของพระธรรมเช่นนั้น ระยะนี้ พูดตาม

ยะมะหัง สะวากขาตัง ภะคะวะตาธัมมัง สะระณังคะโต
พระธรรม ที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ท่านตรัสรู้ดีแล้วเหล่าใดแน่ ข้าพเจ้าถึงแล้ว ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง
อิมินา สักกาเรนะ ตัง ธัมมัง อะภิปูชะยามิ
ข้าพเจ้าบูชา พระธรรมนั้น ด้วยเครื่องสักการะอันนี้
กราบ

ตอนนี้ ขอเชิญพุทธบริษัทตั้งใจ ตั้งใจระลึกถึงคุณของพระอริยเจ้าทั้งหลาย
บรรดาพระอริยเจ้าท่านเหล่านั้น ข้ามมหรคตไปได้นั้นประการหนึ่ง บรรดาพระอริยเจ้าท่านเหล่านั้น
ทำอาสวะให้สิ้นได้นั้นประการหนึ่ง บรรดาพระอริยเจ้าท่านเหล่านั้นเป็นหน่อหน่อพระพุทธะชินะโอรสขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคนั้น
ประการหนึ่ง ระหว่างที่องค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคนิพพาน ไปใหม่ ๆ ท่านเหล่านั้นได้ประชุมกันระลึกถึงกุลบุตร
ที่เกิดมาในกาละภายหลัง แม้…ไม่เห็นองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคก็จริงอยู่ เห็นศาสโนวาทคำสอนของพระองค์
นับว่าเป็นพระคุณยิ่งทีเดียว ท่านเหล่านั้น ได้ประชุมกันในคูหาแห่งหนึ่งในกรุงราชคฤหะ มหานครสถาน
อันกว้างใหญ่ มีพระเจ้า”ศัตรูเป็นศาสนูปถัมภก ท่านเหล่านั้นได้ร้อยกรอง ทำสังคยานาเป็นการใหญ่ แม้ฉันใด
โอปนยิโก น้อมพระคุณของพระอริยเจ้า ท่านเหล่านั้นมาตั้งในดวงใจของพวกเรา ให้หัวใจของพวกเรานี้
มั่นในคุณของพระอริยเจ้า ฉะนั้น ระยะนี้นะ พูดตาม

ยะมะหัง สุปะฏิปันนัง สังฆัง สะระณังคะโต
พระสงฆ์ สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่ท่านปฏิบัติดีแล้ว หมู่ใดแน่ ข้าพเจ้าถึงแล้ว ว่าเป็นที่พึ่งกำจัดภัยได้จริง
อิมินา สักกาเรนะ ตัง สังฆัง อะภิปูชะยามิ
ข้าพเจ้าบูชา พระอริยสงฆ์หมู่นั้น ด้วยเครื่องสักการะอันนี้
กราบ

จากนั้นจึงเริ่มสวดมนต์และทำวัตรเช้า – เย็น


ขอบพระคุณข้อมูลจาก : FB K.Supani

[golfreeze]

หลวงปู่หลุย จนฺทสาโร
พารับศีลและรับพระไตรสรณคมน์

ตอนนี้ ขอเชิญคณะอุบาสกอุบาสิกาตั้งใจนะ สมาทานศีล
ศีล ๕ มีอานิสงส์แรงที่สุดในครั้งพุทธกาล ให้สำเร็จโสดาบัน นั้นประการหนึ่ง
ศีล ๘ เนกขัมมะ นั้น ให้สำเร็จอนาคามี
อีกประการหนึ่งศีลนี้นะ อันองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ตรัสว่า
ให้ได้สมบัติสามประการ มนุษยสมบัติ สวรรคสมบัติ สมบัติอย่างยิ่ง คือ พระนิพพาน นะ นี้ตอนหนึ่ง
แล้วอีกประการหนึ่ง ศีลนี้นะ มีกลิ่นหอม หอมได้ใกล้ หอมได้ไกล หอมละมุนละไมนะ
หอมไปถึงอเวจี โน้น – ไกล หอมไปถึงอรูปพรหม โน้นทีเดียว
ไม่เหมือนกลิ่นดอกไม้ทั้งหลาย ดอกไม้นะ ดอกอุบลหนึ่ง ดอกมะลิเครือหนึ่ง
แม้กฤษณาใด ๆ เช่นนั้นนะ หอมได้แต่เวลาเช้า เวลาเย็นหายไป อากาศกลืนเอาไปกินหมดแล้วเช่นนั้น
สู้กลิ่นศีลขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้ นั้น ประการหนึ่ง
อีกประการหนึ่ง อันองค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้า พระองค์ตรัสว่า
ศีลนี้คล้าย ๆ กับเครื่องประดับนะ รักษาศีลดีแล้ว งาม นั่นไม่เหมือนเครื่องประดับทางฝ่ายโลกเขานะ
เพชร นิล จินดา อะไรนั่นนะ ประดับแล้วไม่งามเหมือนศีลนะ นั่น
แล้วอีกประการหนึ่ง เครื่องประดับทางฝ่ายโลกเขานิยมวัย นิยมวัยนะ
กางเกงของเด็กเอามาให้คนแก่นุ่ง ก็ไม่งามนั่น ซิ่นของคนแก่เอามาให้เด็กนุ่งก็ไม่งาม นิยมวัยนั่น
แม้ศีลขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าหาเป็นเช่นนั้นไม่ ไม่นิยมวัย ไม่นิยมวัยนั่น
ความสำรวมในเด็ก แม้รักษาศีลแล้วก็งาม ด้วยความเป็นเด็กนั่น
คนหนุ่มนะ ก็งามด้วยความเป็นหนุ่ม คนแก่ชรา อ้าว… ก็งามด้วยความเป็นคนแก่นะ นี่
นี้แหละฉันใดก็ดี สู้ศีลขององค์สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าไม่ได้ อำนาจของศีลนะ อำนาจศีล ๕ อำนาจอุโบสถศีล
ระยะนี้เชิญ ท่านทั้งหลายรับศีลได้ ณ ที่นี้

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมา สัมพุทธัสสะ
พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า
ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระธรรม
สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระสงฆ์
ทุติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ทุติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ
ตะติยัมปิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ

ตอนนี้ ตอนนี้นะ ก่อนจะรับศีลนะ ขอเชิญท่านทั้งหลาย รับไตรสรณคมน์ เป็นเอกเทศนะ แม้ท่านรับพระไตรสรณคมน์มาก่อนแล้ว
อาจจะขาดบ้าง ทะลุบ้าง ด่างพร้อยบ้าง เช่นนี้นะ มันคล้าย ๆ กับ พระท่านปลงอาบัตินะ
แล้วทีนี้นะ ท่านแสดงต่อภิกษุองค์ใดองค์หนึ่ง ความบริสุทธิ์ในจิตของท่านมี แม้ท่านใช้ตะบะความเพียรอย่างยิ่งนะ
ทำจิตของท่านให้สำเร็จถึงมรรคผล นิพพานได้
แม้ฉันใดก็ดี ระยะนี้เชิญพูดตามอาตมา
ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งพระพุทธเจ้า ที่ปรินิพพานแล้ว…นาน และพระธรรม ที่พระผู้มีพระภาคเจ้า
ที่ท่านตรัสรู้ดีแล้ว และพระอริยสงฆ์ – สาวก ว่าเป็นที่พึ่ง ที่นับถือ ของข้าพเจ้าในวันนี้เป็นต้นไป จนตลอดสิ้นชีวิต แห่งข้าพเจ้านี้แล

(จากนั้นจึงแผ่เมตตาแล้วรับศีลต่อไป)


ขอบพระคุณข้อมูลจาก FB K.Supani

[golfreeze]

"อย่าส่งจิตออกไปข้างนอก ให้ดูอยู่ที่กายให้รื้อค้นร่างกายนี้ให้ชัดแจ้ง
ให้รู้ว่าก็เพราะร่างกายมันมีอยู่ จึงทำให้เกิดทุกข์
ก็ร่างกายนี้แหละที่ทำลายความสงบสุข มันทำให้เกิด
เป็นรังโรคหนอนอย่างใหญ่หลวง และไม่เลือกว่าร่างกายของใคร
ถ้าพิจารณามองให้เห็น ตัดให้ขาดจากร่างกายนี้จริงๆแล้ว
จะพบกับความสงบสุขถาวรตลอดไป การเกิดเป็นคนต้องรู้จักหน้าที่ของตน
เป็นคนมีความคิด หัดภาวนา อย่านอนอย่างวัวอย่างควาย
สัตว์ประเภทนั้นมันนอนอย่างเดียว ไม่ภาวนา เราต้องไม่ประมาท"

หลวงปู่หลุย จันทสาโร

[golfreeze]

*** อย่าไปยินดีในการทำชั่วของคนอื่น เพราะเราจะมีส่วนในบาปนั้นด้วย ***

เมื่อวันอาทิตย์ที่ 27 เมษายน พ.ศ.2523 เครื่องบินโดยสารของบริษัทเดินอากาศไทย
ประสบอุบัติเหตุตกที่ ต.คลองสี่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี มีผู้โดยสารเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก
ในจำนวนนั้นมีพระอริยะสงฆ์ถึงแก่มรณะภาพ 5 รูป ได้แก่

1.พระอาจารย์ บุญมา ฐิตเปโม วัดป่าสิริสาลวัน อ.หนองบัวลำภู จ.อุดรธานี
2.พระอุดมสังวรวิสุทธิเถร ( พระอาจารย์ วัน อุตุตโม ) วัดถ้ำอภัยดำรงธรรม อ.ส่องดาว จ.สกลนคร
3.พระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ วัดเจติยาคิรีวิหาร (วัดภูทอก) อ.ศรีวิไล จ.หนองคาย
4.พระอาจารย์สิงห์ทอง ธัมมวโร วัดป่าแก้วชุมพล อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
5.พระอาจารย์สุพัฒน์ สุขกาโม วัดป่าประสิทธิ์สามัคคี อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร

ในเดือนเมษายน พ.ศ.2523 พระอาจารย์สุพัฒน์ สุขกาโม ได้รับอาราธนาจากทางสำนักพระราชวัง กรุงเทพฯ
พร้อมด้วยพระคณาจารย์อื่นๆ อีกจำนวน ๔ รูป โดยพระคณาจารย์ทั้งหมดได้ไปรวมกันที่จังหวัดอุดรธานีเพื่อขึ้นเครื่องบิน
เพราะลูกศิษย์ลูกหาต้องการถวายความสะดวกและเพื่อความรวดเร็วในการเดินทาง โดยได้ขึ้นเครื่องบินที่จังหวัดอุดรธานี
เมื่อวันที่ 27 เมษายน พ.ศ.2523

ครั้นเมื่อเครื่องบินมาถึงท้องนาทุ่งรังสิต เขตหมู่ที่ 4 ต.คลองสี่ อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี เหลือระยะทางประมาณ 20 กิโลเมตรเศษ
เครื่องบินได้ตั้งลำและลดเพดานบินเพื่อเตรียมลงสู่สนามบินดอนเมือง แต่เนื่องจากเครื่องบินได้ประสบพายุหมุนและประกอบกับฝนตกหนัก
จึงเสียหลักตกลงที่ท้องนาทุ่งรังสิต มีผู้โดยสารเสียชีวิตจำนวนมาก รวมทั้งพระสงฆ์ทั้ง 5 รูป ท่ามกลางความเศร้าสลดอาลัยของคณะสงฆ์
เพื่อนสหธรรมิก คณะศิษยานุศิษย์ และพุทธศาสนิกชนทั่วไปเป็นยิ่งนัก ที่ต้องสูญเสียครูบาอาจารย์พระป่ากรรมฐานสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
ไปพร้อมกันทีเดียวถึง 5 รูปด้วยกัน ถือได้ว่าเป็นการสูญเสียของวงการสงฆ์ครั้งใหญ่มากอีกครั้งหนึ่งของเมืองไทย

__________________

หลวงปู่หลุย จันทสาโร วัดถ้ำผาบิ้ง อ.วังสะพุง จ.เลย เมตตาเล่าให้ฟังถึงบุพกรรมในกาลก่อนที่ทำให้พระอริยเจ้าทั้ง 5 องค์
ต้องเครื่องบินตก ดังนี้

ในอดีตชาติที่นานเนมาแล้ว ท่านทั้ง 5 เกิดในสกุลชาวนาที่ยากจน ต้องขวนขวายหาเลี้ยงชีพไปวัน ๆ
ทั้งห้าคนเป็นเพื่อนที่คุ้นเคยกันมา เมื่อยังเด็กได้จูงควายออกไปเลี้ยงพร้อมกัน
ผูกควายกันแล้วก็พากันเล่นและออกหากบเขียดไปเป็นอาหารตามประสาคนจน

ทีนี้ 1 ใน 5 คน เกิดไปเห็นรังนกเข้า ก็ช่วยกันหาไม้เขี่ยรังนกให้ตกลงมาเพื่อหวังเอาไข่นกไปกิน
แต่เมื่อรังนกตกลงมากลับกลายเป็นลูกนก 3 ตัวแล้วตายสิ้น ไม่ใช่ไข่นกดังที่เข้าใจ

ด้วยวิบากกรรมอันนี้ส่งผลให้ท่านทั้ง 5 ต้องตกจากที่สูงมามรณภาพ

ในเครื่องบินลำนั้นยังมีคุณหญิงท่านหนึ่งกลับจากไปปฏิบัติธรรมกับท่านพระอาจารย์จวน กุลเชฏโฐ มาด้วย ท่านเลยมาสิ้นชีวิตพร้อมกัน

ในอดีต ขณะที่เด็กชายทั้ง 5 กำลังเขี่ยรังนกอยู่นั้น เด็กหญิงลูกชาวนาผู้เป็นน้องสาวของ 1 ใน 5 คนก็มายืนเชียร์อยู่ข้าง ๆ

“จะหล่นแล้ว...จะหล่นแล้ว”

โดยเธอไม่ได้ลงมือทำ

เด็กหญิงในภพนั้น คือ คุณหญิงในภพนี้

ก็เพียงมีจิตคิดยินดีในการประกอบอกุศลกรรมของผู้อื่น วิบากนั้นยังส่งผลมาให้เกิดในภพชาติเดียวกัน บันดาลให้ไปตกเครื่องบินพร้อมกัน

แล้วถ้าทำเองเล่า

ถึงตรงนี้ หลวงปู่หลุยก็สั่งว่า

" อย่าไปยินดีในการทำชั่วของคนอื่น เพราะเราจะมีส่วนในบาปนั้นด้วย
แต่ให้ยินดีในการประกอบคุณงามความดีของตนและของคนอื่น เพราะจะได้แต่บุญโดยฝ่ายเดียว "

[golfreeze]

จิตติดที่ไหน ย่อม ไปเกิด ณ ที่นั้น จิตติดเรือนก็อาจจะมาเกิดเป็นจิ้งจกตุ๊กแกได้
แม้แต่พระภิกษุติดจีวรยังไปเกิดเป็นเล็น น่าหวาดกลัวนัก แล้วกิเลสมีร้อยแปดประตู
พุทโธมีประตูเดียว เพราะฉะนั้นให้ฝึกหัดปฏิบัติให้คุ้นเคย วาระที่เราจะเปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติ จะเข้าจิตได้ทันหรือเปล่า
หลวงปู่หลุย จนฺทสาโร

[golfreeze]

ธรรมของพระพุทธเจ้าเป็นของที่ไม่เนิ่นช้านะ เร็วที่สุด เร็วที่สุดทีเดียว
เป็นของที่ไม่เนิ่นช้าทีเดียว อย่าให้จิตเป็นอนาถานะ มีที่พึ่งนะ พุทโธ พุทโธ พุทโธ เป็นของใหญ่นะ
หลวงปู่หลุย จนฺทสาโร

[golfreeze]

"พิจารณาการตาย ให้สะกิดใจว่าเราจะต้องตายง่าย อายุไม่ยืนนาน บอกตนเองมาเรื่อยๆ
เร่งความเพียรมากๆก่อนตาย เพื่อให้ชำนิชำนาญเพื่อเข้าจิตสู้การตาย ข้อนี้สำคัญมากกว่าอย่างอื่น"
หลวงปู่หลุย จันทสาโร