ต่อไป »

[golfreeze]

แผ่เมตตาให้กับบิดา มารดาเป็นของสำคัญ
เพราะขันธ์ ๕ ที่เอามาทำบุญสุนทาน
ทำคุณงามความดีนั่นเอามาจากพ่อแม่
ถ้าไม่มีขันธ์นี้จะเอาอะไรมาทำเล่า
ถึงจะไปสวรรค์ไปพรหม มันก็ต้องอาศัยขันธ์นี้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเอามาภาวนา
จะพ้นความมืดไปได้ก็เพราะเอามาจากพ่อแม่นี่ละ
ตาหู จมูกลิ้นกายใจ เรียกว่ายืมขันธ์ ๕
มาเป็นแพถ่อถึงฝั่งแล้วเราก็ทิ้งแพขึ้นฝั่งซิทิ้งขันธ์ ๕ ได้
ถ้าไปติดแพอยู่จะขึ้นฝั่งได้อย่างไรเล่า
หลวงปู่บุญฤทธิ์ บัณฑิโต

[golfreeze]

เห็นสักแต่เห็น เป็นวิญญาณสติ รู้ทันรู้
รู้ไม่ติดรู้ รู้ไม่ติดทั้งหมด
ท่องคำว่า วิญญาณสติ ภายในใจติดต่อเรื่อยไป
ใช้บริกรรมเป็นหลักแต่อย่างดียว
เหมือนภาวนาพุทโธๆเป็นเวลานาน
จนถึงเวลาบุญแต่ปางก่อน
แล้วบารมี ๑๐ ให้เกิดผลการเปลี่ยนคำบริกรรมขึ้นเอง
เป็นจิตสติโลกุตตรพ้นโลก
เป็นจิตพุทโธ จิตธัมโม จิตสังโฆ จิตนิพพาน
หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต

[golfreeze]

วิปัสสนาสั้น(ที่เมือง Adelaide Australia) ปลายปี ๒๕๔๒
มองดูรอบๆฟังไปพร้อม นั้นก็นก นี่ก็กา นั้นก็ปลา ในโถน้ำบนโต๊ะ ก็ปลาทอง ถ้าเราพูดกะมันได้ และมันก็พูดกะเราได้ แล้วมันก็จำความเดิมได้ ปลาทองในโถก็คงโวหารว่า
"ไม่น่าเป็นยังงี้เลย เมื่อไม่นานมานี่เองเราเป็นคนมั่งมีหรูหรา"เพราะทำงานหามรุ่งหามค่ำ นอกนั้นก็งานเลี้ยงถึงเที่ยงคืน พร้อมทั้งอบายมุข บุญบาปไม่รู้จัก สนใจจะเอาท่าเดียว เรื่องลวงเชี่ยวชาญ ลูกหลานไม่รู้จักสั่งสอน หอบสมบัติเข้าบ้านท่าเดียวมีสารพัด อยากได้อะไรหามา พุทฺโธ ธมฺโม สงฺโฆ ไม่รู้จักเลย
ยังไงงีบนิดเดียวมาเป็นยังงี้ เป็นปลาทองท่องเที่ยวอยู่ในน้ำเสรีไม่เท่าไหร่ คนจับเอาไปเข้าร้าน ลูกหลานยังไงไม่รู้ พลัดผลูไปเจอเลยซื้อเอาไว้ในโถนี่แหละ มองดูรอบตัวก็สมบัติของเราทั้งนั้นแต่ไม่ใช่ของเรา จะใช้จะชมอะไรก็ไม่ได้มันน่าเจ็บใจ ไปไหนต่อ ก็ไม่ทราบได้ น่าทุเรศจริง จบ
หลวงปู่บุญฤทธิ์ ปัณฑิโต

[golfreeze]

ขึ้นต้นให้ดีๆ หลับตา นั่งตัวตรงๆหลังตรงๆให้มีสติอยู่กีบตัว ดูลมหายใจเข้า-ออก
ดูเฉยๆไม่ต้องคิดอะไรเหมือนกับดูรถวิ่งตามถนน ดูไป เห็นไป รู้ไป ว่าลมหายใจเดินไปทางไหนก็เห็นรู้ๆไม่ต้องไปคิด
ดูลมเห็นลม เห็นก็ไว ได้ยินก็ไว เกิดเดี๋ยวนั้น รู้เดี๋ยวนั้น นั่นเรียกว่าวิญญาณ คือธรรมชาติรู้
เห็นธรรมดา ได้ยินธรรมดา รู้ธรรมดา เห็ธรรม รู้ธรรม มันก็หายโง่ซิ
พระเวลาสวดงานศพ กุสลาธัมมา อกุสลาธัมมา ดีก็ธรรมดา ไม่ดีก็ธรรมดา กลางๆก็ธรรมดา
ก็เหมือนฝ่ายวัตถุมีไฟฟ้าบวกไฟฟ้าลบ ไฟฟ้ากลางๆทั่วจักรวาลก็เท่านั้นเอง ร่างกาย วัตถุ คิด
นึกรู้ มันก็เปลี่ยนไปเรื่อยๆเปลี่ยนไปทุกศูนย์วินาที เรียกว่าขันธ์ 5 คือ กายใจทั้งหมด

พระพุทธเจ้าท่านตรัสรู้โลกุตรธรรม เห็นก็สักแต่เห็น วางไปไม่ยึดถือ ดับความยึดจึงจะไปรอด ด้วยสติ
ตัวสติแท้ๆเป็นโลกุตรธรรม เป็นธรรมพ้นโลก ตัวโลกุตรธรรมเหมือนไฟฟ้าแลบ แปล็บเดียวมันก็เห็นหมด
แลบหนเดียวไม่แลบมาก เจริญสติ หนทางเดียวไปรอด เห็นได้ยิน ก็สักแต่รู้ ไม่ไปถามไปตอบอะไร
ไม่ได้สมมุติเป็นเราเป็นเขา พระเจ้าไม่มีเป็นfactไม่ใช่fiction เสียงถูกหูได้ยินปั๊บนี่เป็นfact
มันเปลี่ยนไปเรื่อยๆแต่ก็เป็นfact ก็เป็นธรรมชาติ เป็นธรรใดาไม่ต้องไปอยาก ความคิดทั้งหลายก็เหมือนกัน
ไม่ต้องไปหยุดวิญญาณดับไปๆ หยุดไม่ได้ มันไวมากนะซิ ไม่มีเรื่องมันก็สบาย จิตก็สบาย ไม่มีสงสัยแล้ว
เหมือนอย่างกินข้าวอิ่มแล้วจะไปสงสัยทำไมว่ากินแล้วหรือยัง กินหรือเปล่า กินกับอะไร ไม่ต้องไปคิดแล้ว
สำเร็จแล้วนี่จะไปสงสัยอะไร ถ้ายังสงสัยอยู่มันจะพ้นได้อย่างไร

จุดหมายปลายทางคือทำความโง่(อวิชชา)ให้พ้นไปจากจิตโดยเด็ดขาด ไม่มีเรื่องที่จะมาสงสัยอีกแล้ว
การภาวนาเป็นกุศลสูงสุดเป็นกุศลชั้นเยี่ยม ฝึกหัดจิตให้เป็นสมาธิ เป็นบุญชั้นเยี่ยมยิ่งกว่าทานและยิ่งกว่าศีล
พระพุทธเจ้าทรงเรียกอริยทรัพย์ แจกเท่าไหร่ไม่หมด นึกแผ่ไป send good will to all ตั้งแต่ยอดพรหมโลก
กว้างขวางแค่ไหนไปจนถึงก้นนรก ชีวิตมีค่าทุกวัน ทำน้อยได้น้อย ทำมากได้มาก สตินี่ทำได้ทุกระยะ รู้นี่
สติพร้อม ไม่มีทุกข์ เป็นบุญพร้อม จิตผ่องใส จิตก้าวหน้าพร้อมจะไปมีปัญหาในชีวิตได้อย่างไร จิตอยู่ในพุทธธรรม
อยู่ในแสงสว่าง จิตมุ่งสู่นิพพานธรรม อะไรมันไม่สูงไปกว่านี้หรอก มีน้อยคนที่จะถึงก็เป็นเรื่องธรรมดาของดีมีไม่มาก
หาเพชรหาง่ายเป็นทะนาน หาคนดีหาไม่ค่อยได้ จะหาแบบหลวงปู่มั่น หลวงปู่แหวน หลวงปู่ขาว จะไปหาที่ไหนในโลก

หลวงปู่บุญฤทธิ์ บัณฑิโต

[golfreeze]

"พระพุทธเจ้าท่านทรงรู้แจ้งว่า โลกนี้จะพ้นโง่มันก็ยาก การที่จะได้เกิดเป็นคนนี่ยากที่สุด
แล้วเป็นคนจะเอาคนชนิดไหน คนมีบุญ คนลำบาก คนพิการง่อยเปลี้ย จะหาคนสบายมีกี่คน
ถ้าเทียบจำนวนทั้งหมด อย่างเดียรัจฉานนี่มันกินกันเอง กัดกันเอง คนบ้าฆ่ากันเอง
กระดูกของแต่ละคนนี้ท่านว่ากองเท่าภูเขา น้ำตาและเลือดของแต่ละชีวิตที่ผ่านมามีมากกว่าน้ำในมหาสมุทร ดูซิ.มันยาวนานแค่ไหน
การจะเกิดเป็นคนนั้นมันยากมาก ยาก อย่างที่ท่านเปรียบว่า ..เต่าตาบอด..มันจะว่ายน้ำเข้าฝั่ง
แต่ทะเลมีตาข่ายกั้นอยู่ และมีรูเท่าตัวเต่าอยู่รูเดียว ถ้าหัวไปโดนตาข่ายมันจะจมลงไปอีก100 ปี
จึงจะได้โผล่มาใหม่ คือจะจะลอดได้มันต้องฟลุ๊คที่สุด
แต่อย่างนั้น..โอกาสก็ยังง่ายกว่าโอกาสจะได้เกิดมาเป็นคนและเป็นคนอยู่ในพระพุทธศาสนามันยาก..ไม่พ้นวัฏสงสารไปได้"
หลวงปู่บุญฤทธิ์ บัณฑิโต