เป็นลูกเจี๊ยบตัวพี่หรือเปล่าครับ...
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ทรงเป็นลูกไก่ตัวพี่ที่สุด *๑พราหมณ์ ! เปรียบเหมือนฟองไข่ของแม่ไก่อันมีอยู่ ๘ ฟอง หรือ ๑๐ ฟอง หรือ ๑๒ ฟอง, เมื่อแม่ไก่นอนทับ กก ฟักด้วยดีแล้ว,
บรรดาลูกไก่ในไข่เหล่านั้น ตัวใดเจาะแทงทำลาย เปลือกไข่ด้วยจะงอยเล็บเท้า หรือจะงอยปากออกมาได้ก่อนตัวอื่นโดยปลอดภัย
เราควรเรียกลูกไก่ตัวนั้น ว่าอย่างไร คือจะเรียกว่าตัวพี่ผู้แก่ที่สุด หรือตัวน้องผู้น้อยที่สุด?
"พระโคดมผู้เจริญ! ใคร ๆ ก็ควรเรียกมันว่า ตัวพี่ผู้เจริญที่สุด เพราะมันเป็นตัวที่แก่ที่สุดใน บรรดาลูกไก่เหล่านั้น" พราหมณ์ทูลตอบ.
พราหมณ์ ! ฉันใดก็ฉันนั้น : เรานี้, ขณะเมื่อหมู่สัตว์กำลังถูกอวิชชาซึ่งเป็นประดุจเปลือก ฟองไข่ห่อหุ้มอยู่แล้ว,
ก็ทำลายเปลือกห่อห้ม คือ อวิชชาออกมาได้ก่อนใคร ๆ เป็นบุคคลแต่ผู้เดียวในโลก ได้รู้พร้อมเฉพาะแล้ว ซึ่งสัมมาสัมโพธิญาณ อันไม่มีญาณอะไรยิ่งไปกว่า.
พราหมณ์! เรานั้น, เป็นผู้เจริญ ที่สุดประเสริฐที่สุดของโลก. ความเพียรเราได้ปรารภแล้ว ไม่ย่อหย่อน, สติเราได้กำหนดมั่นแล้วไม่ลืม หลง, กายก็รำงับแล้วไม่กระสับกระส่าย, จิตตั้งมั่นแล้วเป็นหนึ่ง, เราได้บรรลุปฐมฌาน---ฯลฯ--- *๒ ทุติยฌาน---ฯลฯ--- ตติยฌาน---ฯลฯ---จตุตถฌานแล้ว ก็น้อมจิตไปเฉพาะต่อปุพเพนิวาสานุสสติญาณ- ฯลฯ--- เป็นการทำลายเปลือกฟองไข่ของลูกไก่ออกจากฟองไข่ ครั้งแรก, ก็น้อมจิตไปเฉพาะต่อ จุตูปปาตญาณ---ฯลฯ--- เป็นการทำลายเปลือกฟองไข่ของลูกไก่ออกจากฟองไข่ครั้งที่สอง, ก็น้อมจิตไป เฉพาะต่ออาสวักขยญาณ---ฯลฯ เป็นการทำลายเปลือกฟองไข่ของลูกไก่ออกจากฟองไข่ครั้งที่สาม, ดังนี้.
๑ บาลี มหาวิภังค์ วินัยปิฎก ๑/๕/๓ . ตรัสแก่เวรัญชพราหมณ์.
๒. คำที่ละด้วย ฯลฯ ดังนี้ ดูเนื้อความเต็มที่ได้จากในภาค ๒ ตอนว่าด้วยการตรัสรู้ คือฌาน ๔ และวิชชา๓ เหมือนกันไม่มีแปลก, ในที่นี้จึงยกมาแต่ชื่อ ให้สะดวกแก่ผู้ศึกษา, ไม่ต้องอ่านคำซ้ำ ๆ กันอีกตั้งยาว ๆ ให้ยืดยาด.
ภาวนา เจริญสติ และ ปัญญา กับแนวปฏิบัติภาวนาตามหลัก สติปัฏฐาน 4
