เจตสิก
เหมือน สีต่างๆ ที่เข้ามาผสม กับน้ำสะอาด ที่เรียกว่าจิตเดิม(ประภัสสร)
ประสานกลมกลืนกัน อณู ต่ออณู
แยกออกจากกันได้ยากยิ่ง
เจตสิก มีทั้งฝ่ายที่เป็น กุศล และอกุศล
ฝ่ายอกุศล คือ ฝ่ายที่ครอบงำจิต ให้เมามัน ไปตามธรรมอารมณ์ (พอใจ ไม่พอใจ เบื่อ-ขี้เกียจ ฟุ้งซ่าน สงสัย)
เรียกว่า สร้าง อารมรณ์ที่ต้องการมา แล้ว จิต+วาจา+กาย ทะยานไปตามมัน จนเสียหาย
หัวใจของพระพุทธศาสนาจึง ประกอบด้วย 1. การละความชั่ว(มีศีล) ซึ่งทุกศาสนาก็มี
ส่วนเจตสิกฝ่ายกุศล ก็อย่างที่พวกเรา มาสร้าง ความดี ประมาณ 10เรื่อง
ด้วยการสนทนาธรรม อ่านธรรม ฟังธรรม ให้ทานด้วยวัตถุ-อภัย -ธรรม การให้แรงงานเพื่อช่วยสาธารณกุศล**
และการปฏิบัติธรรม**
จึงเป็นหัวใจพระพุทธศาสนาข้อที่2 ทำความดี--ทุกศาสนาก็มีเช่นกัน
มาดูสุดยอด ของหัวใจพระพุทธศาสนา คือ ขั้น 3 ปํญญาเห็นแจ้งในอริยสัจ4
รู้ทุกข์
ละเหตุของทุกข์
แจ้งนิพพาน
เป็นผลต่อเนื่องมาจาก
การทำมรรค8 (ศีล สมาธิ = 1.สัมมาวายาโม 2.สัมมาสติ-สติปัฏฐาน4 3.สัมมาสมาธิ ที่มีพลังพอ เพื่อส่งไม้ต่อไปที่ สัมมทิษฐิ สัมมาสังกัปโป)
เราเคยคุยกันมาแล้วนี่นา ในเรื่องใบไม้กำมือเดียว หรืออะไรเนียะ**
ซึงศีล สมาธิ ปัญญา เป็นเหมือนเครื่องกรองน้ำ(เจตสิก) ชั้นยอด เพื่อให้เหลือน้ำดื่มใส บริสุทธิ์(จิตแท้ )
อ้อ....หัวใจพระพุทธศาสนาข้อนี้ ไม่มีศาสนาใดในโลก นี้ เข้าใจได้หรอก
เพราะทุกที่ล้วนติดอยู่ขั้น ทำดี ฮับ..
**ขอตัวไปรับอาหารใหม่ มื้อเช้า ก่อน**จ้า
ห้องนั่งเล่น คุยกันสบายๆตามประสาชาวกรรมฐาน
