ต่อไป »

[the suffering]

หลวงพ่อ.. บอกว่า  เรื่องแรกที่ต้องทราบคือ  เรื่องของจิต ลักษณะต่างๆ เช่น จิตมีราคะ ไม่มีราคะ จิตมีโทสะ ไม่มีโทสะ จิตมีโมหะ ไม่มีโมหะ

หลังจากนั้น จึงจะตามด้วยเรื่องการดูกาย ซึ่งเป็นเรื่องของปัญญาต่อไป *** แฮ่ แฮ่

แต่ทั้ง 2 กรณี คือต้องเห็นความจริงของ รูปนาม ทีเป็นไตรลักษณ์ เสมอ

เห็นด้วยใจ

อุทะปาทิจักขุ ญาณ ปัญญา วิชชา อุทะปาอาโลโก

[the suffering]

มีปัญหา ทีพบมาคือ นั่งมาธิ จนทิ้งลมหายใจแล้ว มันคิดไปเรื่อย   

............งง 

............................งง

[AVATAR]

นั่งสมาธิจนลมหายใจหายไปแล้ว มีความนึกคิดผุดขึ้นมาก็ตามดูตามรู้ไปเรื่อยๆ เหมือนเป็นนิมิตอย่างหนึ่ง

ช่างมัน รู้ว่ามีความคิดผุดขึ้นมาเป็นใช้ได้ แต่ถ้าจะให้ดี คิดพิจารณาเห็นความไม่เที่ยง จะเป็นวิปัสสสนา

เพราะที่ผุดขึ้นมานั้นเป็นสัญญา ตามมาด้วยความปรุงแต่งต่อสืบเนื่องกันไป

 

[AVATAR]

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต

ตอบปัญหาธรรมและการปฏิบัติธรรม

คำถาม :

เพื่อนดิฉันให้ช่วยเรียนถามหลวงปู่ว่าเวลาภาวนาอยู่ สัญญาเก่าๆ จะผุดขึ้นมารบกวนบ่อยๆ ถ้าปล่อยวางตอนนี้ก็เหมือนกับหินทับหญ้า เวลาทำสมาธิครั้งต่อๆ ไปก็จะเกิดขึ้นอีก จะต้องพิจารณาอย่างไรจึงจะให้เป็นอนิจจัง อนัตตาโดยมิให้เกิดขึ้นอีก และเมื่อเวลามีสุขหรือมีทุกข์เกิดขึ้นจะพิจารณาอย่างไรให้เป็นอุเบกขา โดยที่จิตจะไม่ไปยึดติดกับมัน

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบ :

เรื่องภาวนาสัญญาเก่าๆ ผุดขึ้นมารบกวนก็จริง แม้สัญญาเก่าก็ตามสัญญาใหม่ก็ตาม คำว่าสัญญาหมายความว่าความจำในสิ่งนั้นๆ แต่ว่าสัญญาเก่าสัญญาใหม่ก็มีคุณค่าเสมอกัน มีภาพพจน์เสมอกัน เกิดขึ้นแล้วก็แปรปรวนและดับไป อยู่ในวงแขนของอนิจตาธรรมทั้งนั้น เราไม่ต้องสงสัยและไม่ต้องยืนยันว่าสัญญาทั้งสองนี้ (ทั้งของเก่าและของใหม่) ไม่ใช่เป็นเราเป็นเขา เป็นสัตว์เป็นบุคคล คือเป็นของว่างจากเรา เขา สัตว์ บุคคลอยู่ในตัวโต้งๆ อยู่แล้ว

เราจงพิจารณาตามความเป็นจริงอย่าได้ขุ่นเคืองทั้งสัญญาของเก่าและสัญญาของใหม่ มันเกิดขึ้นมาเองมันก็ดับไปเอง จะเกิดขึ้นกี่รอบๆ ตั้งหมื่นตั้งแสนรอบก็ตาม ทั้งสัญญาเก่าทั้งสัญญาใหม่มีลูกไม้และหน้าที่ เกิดขึ้นแล้วก็แปรปรวนและดับไปทั้งนั้น ไม่สามารถจะนับรอบของมันได้

ข้อสำคัญก็อยู่กับความเข้าใจตามเป็นจริงของเราว่า นั่นไม่ใช่เราไม่ใช่ของเราขาดตัวอยู่แล้ว ไม่เป็นหน้าที่เราจะไปเดือดร้อน มันไม่รับรู้อิโหน่อิเหน่กับเราเลย สัญญาเกิดขึ้นมาอย่างผึ่งผาย แปรปรวนและดับไปอย่างผึ่งผายหาระหว่างมิได้อีกด้วย พระสติพระปัญญาของเราที่กลมกลืนกันในปัจจุบัน ก็มีหน้าที่รู้ตามเป็นจริงเท่านั้น เมื่อรู้ตามเป็นจริงในปัจจุบันแล้วมันก็วางเฉยเองไม่ต้องแต่ง

[AVATAR]

คำถาม :
การปฎิบัติธรรมแบบฝึกหัดเริ่มต้น หากเรานั่งกำหนดจิตอยู่ที่ “พุทโธ” และลมหายใจเข้าออกแล้ว แต่หูก็ยังได้ยินสิ่งที่มากระทบจากภายนอกอยู่บ้าง อันนี้ถือว่าจิตลงถึงความสงบเป็นสมาธิหรือยังครับ และตอนช่วงระยะที่นั่งฝึกไปนั้นลมหายใจที่เรากำหนดอยู่ได้เริ่มเบาไปทุกทีๆ กระทั่งแทบจะไม่มี นั้นถึงจุดนี้ถือว่าจิตสงบเป็นสมาธิหรือยังครับ และหากถึงตรงจุดนี้เราควรทำอย่างไรต่อไปครับ

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบ :

การที่เราภาวนาลมละเอียดเข้าไป แต่ได้ยินเสียงอยู่ แต่ไม่ได้ทิ้งกรรมฐานเดิม คือลมหายใจเข้าออกก็รู้ชัด พร้อมกันกับเสียงที่มากระทบอันนั้นเป็นอุปจารสมาธิ เมื่อละเอียดเข้าไปเบาเข้าไป อันนั้นละเอียดกว่าอุปจารสมาธิอีก จิตในชั้นนี้ก็เป็นสมาธิแล้ว แต่ไม่ให้ทิ้งกรรมฐานเดิมคือลมออก-เข้า ละเอียดลงไปขนาดไหนก็ไม่ทิ้ง จนวูบลงหรือวับลงไปไม่ปรากฏลมเสียเลย แล้วก็มีแต่ผู้รู้เบาหวิวอยู่อันนั้นเรียกว่า “ปฐมฌาน” (อัปนาสมาธิ)

แต่เมื่อหมดกำลังก็ถอนออกมา เมื่อถอนออกมาก็เห็นลมออก-เข้า เบาๆ อยู่ ถ้าปล่อยจิตฟุ้งซ่านไปทางอื่นก็เป็นเรื่องกรรมฐานแตกไป แต่ถ้าทวนดูว่า เอ๊ะ..... จิตขนาดนี้ก็ยังถอนออกมาอยู่แล้ว พิจารณาลงสู่อนิจจังให้เห็นพร้อมกับลมออก-เข้าต่อไป ก็แปลว่ามีวิปัสสนาควบกับสมถะด้วย วิปัสสนาก็คือปัญญานั่นเองเพราะเห็นอนิจจังควบกับลมหายใจเข้าออก เมื่อเห็นอนิจจังชัดแล้วจะเห็นทุกข์สัมปยุตกันอยู่อย่างละเอียด จะเห็นสิ่งที่ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขาสัมปยุตกันอยู่อย่างละเอียดอีกคล้ายๆ กับเชือกสามเกลียว ซึ่งกลมกลืนกันอยู่ไม่มีอันใดก่อนอันใดหลังพร้อมกับลมออก-เข้าด้วย อันนี้เรียกว่าสติสัมปชัญญะแก่กล้าในไตรลักษณญาณคือ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา กลมกลืนกันอยู่นั่นเอง ก็ต้องพิจารณาอยู่อย่างนั้นติดต่อกันอยู่เสมอ เมื่อถอนออกมาก็จับเข้าไปในที่นั้นให้จนได้เพราะรู้รสชาติมันแล้ว รู้ลูกไม้ของมันอีกด้วย รู้วิธีจะเข้าไปจับมันอีกด้วย

ยกอุทาหรณ์เช่น ลมหายใจเข้าครั้งหนึ่ง ก็เห็นทั้งอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา กลมกลืนกันอยู่ด้วย ไม่ใช่อยู่คนละเป้า ไม่ใช่อยู่คนละขณะอีกด้วย เมื่อเห็นชัดอยู่อย่างนั้นแล้วกิเลสทั้งปวงที่เคยยึดมั่นว่า เป็นของเที่ยง เป็นสุข เป็นตัวตนก็สลายไปในตัวอยู่ ณ ที่นั้นเอง ทางนี้เป็นทางพ้นทุกข์ง่ายดีกว่าจะเอานิมิตต่างๆ ไปอวดกัน

คำว่า นิมิตก็แปลว่า “เครื่องหมาย” หมายในรูปก็เรียกรูปนิมิต หมายในนามก็เรียกว่านามนิมิต รูปก็ดี นามก็ดีเป็นเมืองขึ้นของอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อยู่ในปัจจุบันนั้นแล้ว ถ้าไม่อย่างนั้นแล้วก็ไม่มีท่านผู้ใดจะพ้นความสงสัยของตนไปได้ และก็ไม่มีท่านผู้ใดจะข้ามความหลงของตนไปได้อีก ซ้ำเข้าไปอีกว่าอนิจจัง ทุกขัง อนัตตานั้นคืออะไร ก็คือโลกทั้งปวง ก็คือสังขารทั้งปวง ก็คือกองทุกข์ทั้งปวงนั่นเอง

เมื่อเวลาเห็นอยู่อย่างนั้นก็คือไตรสิกขานั่นเอง ก็คือศีล สมาธิ ปัญญากลมกลืนกันในขณะเดียวนั่นเอง (คือขณะที่เราปฏิบัติธรรมภาวนาอยู่นั้น เราอยู่ในศีลด้วยอาการสงบอยู่ในสมาธิ และ เกิดปัญญาขึ้นเมื่อเราพิจารณาเห็นอนิจจังควบกับลมหายใจเข้าออก เช่นเมื่อมีลมหายใจเข้าแล้ว ก็ต้องมีลมหายใจออก จะมีแต่ลมเข้าแล้วไม่มีลมออกเป็นไปไม่ได้ หรือจะมีแต่ลมออกแล้วไม่มีลมเข้าก็เป็นไปไม่ได้ นั่นก็หมายถึงคนตายแล้ว) ก็คือผู้รู้ปัจจุบันนั่นเอง เป็นผู้รู้ตามเป็นจริงของปัจจุบัน และตามเป็นจริงของอดีต ของอนาคตด้วย เพราะเอาปัจจุบันจิตปัจจุบันธรรมอยู่ในตัวแล้ว ก็ข้ามพ้นความสงสัยในโลกทั้งปวงไปแล้ว ปัญหาอะไรจะเกิดมาก็เป็นเมืองขึ้นของไตรลักษณ์ทั้งนั้น รู้ชัดในกรรมฐานที่ตั้งไว้ สันทิฏฐิโกเห็นเองได้ เหมือนได้ชิมเกลือเองรู้ว่าเค็มไม่ต้องสงสัยว่ารสเค็มเป็นอย่างไร จะมีผู้อื่นมาบอกว่ารสเกลือหวานทั้งหมดโลก เราก็ไม่เชื่อดังนี้

ผมตอบสั้นกระชับอาจจะเข้าใจยากและอีกอย่างเป็นฆราวาสน้ำหนักอาจจะไม่พอ เลยยกคำตอบของครูบาอาจารย์มาให้พิจารณาน่าจะดีกว่าครับ
 

[the suffering]

ปานนี้เทียว.........สำหรับไตรลักษณ์


รู้มาก ยากนาน

เพราะเวลาสัมผัสเข้าจริงๆ แล้ว ดัน ละเมอเพ้อพกไปก๋ามัน ทุกที....

แฮ่ แฮ่  ..เหนื่อย แท้เทียว 

[phonsakw]

มีอีกอย่างไปเกาะอัตตาไว้ เหมือนท่าน phonsak บอก ก็น่าจะดีมั้ง...      

จิตที่ว่างจากการยึดติดในโลกภายนอก นั่นแหละเรียกอัตตา
จิตที่ไม่ว่างจากการยึดติดในโลกภายนอน น่นแหละเรียก อุปทาน หรือ อัตตานุทิฏฐิ

[the suffering]

เมื่อ วันเสาร์ 3 มีนา 55 ได้พบพระสงฆ์ ท่านหนึ่ง เพิ่ง กลับมาจากธุดงค์  1 เดือน ที่แก่งกระจาน
ท่าน ช่วยแก้ อาการติด ความจำ(สัญญาขันธุ์) ผสม ความคิด(สังขารขันธุ์)  ว่า

ยังไง ก็ต้องผ่่าน ไปให้ได้ ยังไงก็ต้องทำ

(เพราะไม่ทำ ก็ ติดแหง็ก..อันนี้เราคิดค่อ)

และเปรียบเทียบว่า  เหมือนสวนสาธารณะที่มีต้นไม้ แสนงามเย้ายวน ใจ ต้นแรก(รูปขันธุ์) กายใจเราก็สั่นสะท้านบ้าง
ต้นที่ 2 (เวทนาขันธุ์) สวยงามมากขึ้น กายใจ เรา เพิ่มความสั่นระรัวมากขึ้น(ครือ หลงอยู่กะเค้า ไม่อยากผ่านไป)

ต้นที่ 3 เพิ่ม ความ เย้ายวนมากไปอีก  (ต้นนี้ ครือสัญญาขันธุ์)
ต้นที่ 4 สังขารขันธุ์และต้นสุดท้าย  ละเอียดปราณีต ยิ่ง (ได้แก่ วิญญาณขันธุ์)

เมื่อใช้ ขันติบารมี  ผสม บารมีอีก 9 ประกอบกัน  จนเดินทางผ่านสวนต้นไม้ ทั้ง 5 ไปได้ แล้วเราจักได้เหลียวกลับมาดู ว่าเรารู้จักเจ้าต้นไม้ทั้ง 5 จบถ้วนกระบวนความแล้ว   

ดังนั้น วันต่อมา จึงได้ นั่งมาธิพิจารณา เจ้าต้นไม้ต้นที่ 3 เรียบร้อยแล้ว 

เมื่อก่อน  เห็น แต่ ผ่านไม่ได้  ได้แต่ เบื่อ หงุดหงิด รำคาญ( อาจเรียกว่า โทสะ)

ตอนนี้  เห็น เค้า มา แล้ว จบ ไป   

เฮ้อ  .......... สาธุ

[the suffering]

มีข้อคิด นิดหน่อยว่า

ทุกข์เก่า ที่ กายใจ มี เป็น นั้นเป็นผลมาจากสมุทัยเก่า(เหตุของทุกข์)

เมื่อ รู้ทุกข์ลงปัจจุบัน หรือ รู้กายใจ (แค่รู้) จะ ละสมุทัย ปัจจุบันได้ เป็นการหยุดทุกข์ใหม่ที่จะเกิดต่อไปในอนาคต

หรือเป็นการ ลด จำนวน ภพ ชาติ ที่จะต้องเกิดเวียน ตาย เวียนเกิด ในสังสารวัฏ

[the suffering]

ถึง golfreeze

ช่วยหาข้อมูล วัดป่าละอูหน่อย คร๊าบ บ บ

[the suffering]

ท่า จะเข้าใจผิด ไป แล้วว่าผ่าน

เพราะ ตอนนี้ท่าจะติดแหง็ก

สัญญา  ตัวเบ้อเริ่ม

แถม อิทธิ เพียบ

[the suffering]

แนะนำนู๋กอล์ฟ

สำหรับข้อมูลวัดป่าเฉลิมพร (ป่าละอู)

ของแท้ อีกแห่งหนึ่ง

http://heartinheart.igetweb.com/

[the suffering]

สัญญาดีๆ มีน้อย ส่วนใหญ่มีแต่เจ้ากรรมนายเวร ตาม
ระมัดระวังทุกๆ สัญญา
ทำไมต้องบอกอย่างนี้ เพราะ เราล้วนแต่มีกาย วาจา ใจที่เป็นไปตามกำลังของตัณหา
ดังนั้นย่อมไปกระทบกระเทือน คนอื่นๆ ไม่มากก็น้อยอย่างแน่นอน

[AVATAR]

กระทบแน่นอนครับ เพราะเราก็วนเวียนว่ายตายเกิดเจอกันไปรู้เท่าไหร่แล้ว
มากน้อยก็แล้วแต่บุพกรรมที่เจอกันครับ

[golfreeze]

แนะนำนู๋กอล์ฟ

สำหรับข้อมูลวัดป่าเฉลิมพร (ป่าละอู)

ของแท้ อีกแห่งหนึ่ง

http://heartinheart.igetweb.com/

ขอบคุณครับลุง เดี๋ยวลองไปชมหน่อย อิอิ