หลวงปู่เจือ สุภโร “สมณะผู้เป็นธรรมทายาทท่านพ่อลี ธัมมธโร” ละสังขารอย่างสงบแล้ว

หลวงปู่เจือ สุภโร “สมณะผู้เป็นธรรมทายาทท่านพ่อลี ธัมมธโร” ละสังขารอย่างสงบแล้ว
ตรงกับวันจันทร์ที่ ๘ พฤษภาคม ๒๕๖๐ เมื่อเวลา ๑๗.๓๐ น.โดยประมาณ
ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ สิริอายุ ๙๙ ปี ๑๐ เดือน ๙ วัน ๖๘ พรรษา

กำหนดการเคลื่อนสรีระสังขารหลวงปู่เจือ สุภโรในวันพรุ่งนี้ตรงกับวันอังคารที่ ๙ พฤษภาคม ๒๕๖๐
เวลา ๑๐.๐๐ น. จากโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ไปวัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ
เวลา ๑๕.๐๐ น. สรงน้ำสรีระสังขารหลวงปู่เจือ สุภโร ณ ศาลาทรงธรรม วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ

ลูกหลานขอกราบน้อมส่งหลวงปู่เจือ สุภโร สู่แดนนิพพานเทอญ

คำกล่าวขอขมาหลวงปู่เจือ สุภโร
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

มหาเถเรปะมาเทนะ ทะวารัตตเยนะกะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต
มหาเถเรปะมาเทนะ ทะวารัตตเยนะกะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต
มหาเถเรปะมาเทนะ ทะวารัตตเยนะกะตัง, สัพพัง อะปะราธัง ขะมะตุโน ภันเต

ลูกหลานกราบขอขมาต่อองค์พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่เจือ สุภโร ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ต่อหน้าก็ดี ลับหลังก็ดี ระลึกได้ก็ดี ระลึกไม่ได้ก็ดี ด้วยความขาดสติรู้เท่าไม่ถึงการณ์ หรือด้วยความโง่เขลาก็ดี ลูกหลานทั้งหลายขอกราบขอขมาต่อองค์หลวงปู่เจือ สุภโร ขอหลวงปู่โปรดอดโทษให้แก่ลูกหลานด้วยเทอญ และธรรมอันใดที่องค์หลวงปู่เจือ ท่านได้รู้แจ้งเห็นจริงแล้วลูกหลานขออนุโมทนาบุญกุศลนั้นที่หลวงปู่บำเพ็ญมาดีแล้วด้วยทุกประการเทอญ

“..เดี๋ยวก็ผ่านไปวันๆหนึ่ง
เดี๋ยวก็เช้า เดี๋ยวก็ค่ำ
แล้วเราจะเอาอะไรกับชีวิต
คิดว่าถ้าได้มาก็จะดี
แต่พอได้จริงๆก็ไม่พอใจคน
ไม่ต้องมองใคร มองตัวเราก็พอ..”
โอวาทธรรมคำสอนของหลวงปู่เจือ สุภโร

หลวงปู่เจือ สุภโร “สมณะผู้เป็นธรรมทายาทท่านพ่อลี ธัมมธโร” สำนักปฎิบัติธรรมหลวงปู่เจือ อ.เมือง จ.ปทุมธานี ท่านถือกำเนิดที่บ้านคลองตาคง อ.เมือง จ.จันทบุรี ตรงกับวันศุกร์ที่ ๒๙ มิถุนายน ๒๔๖๐ ขึ้น ๑๐ ค่ำ เดือน ๘ ปีมะเส็ง นามเดิมท่านชื่อ “เจือ วรรคยานี” สมัยเป็นฆราวาสท่านรับราชการเป็นตำรวจ ยศ พลตำรวจเจือ วรรคยานี ที่สถานีตำรวจภูธร อ.เมือง จ.จันทบุรี รับราชการได้ ๑๒ ปี ก็ขอลาอุปสมบทเมื่ออายุ ๓๒ ปี ในวันที่ ๙ กรกฎาคม ๒๔๙๒ ณ วัดจันทนาราม อ.เมือง จ.จันทบุรี โดยมี พระอมรโมลี เป็นพระอุปัชฌาย์ พระครูพิพัฒน์พิหารการ พระกรรมวาจาจารย์ ท่านพ่อลี ธัมมธโร เป็นพระอนุสาวนาจารย์ ได้รับฉายาทางพระพุทธศาสนาว่า “สุภโร” มีความหมายว่า “บรรพชิตผ้เลี้ยงง่าย” เมื่ออุปสมบทแล้ว ได้มีโอกาสศึกษาธรรมกับท่านพ่อลี ธัมมธโร และได้ออกธุดงค์ไปแสวงหาที่ปฏิบัติธรรมทั้งทางภาคตะวันออก และภาคใต้

หลวงปู่เจือ สุภโร ท่านเมตตาสอนวิธีปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์ โปรดญาติโยมอยู่เป็นประจำทั้ง ๓ แห่ง คือ
๑.วัดป่าปฐมชัย ต.หนองปากโลง อ.เมือง จ.นครปฐม
๒.สำนักสงฆ์ใกล้คลองประปา ซอยร่วมสุข ต.บ้านใหม่ อ.เมือง จ.ปทุมธานี
๓.วัดอโศการาม ซอยสุขาภิบาล ๕๘(กม.๓๑) ถนนสุขุมวิท ต.ท้ายบ้าน อ.เมือง จ.สมุทรปราการ

“…เหมือนว่า ของอยู่ข้างหน้านี่ แล้วเราเอาไปไว้ข้างหลัง แล้วบอกว่าไม่มีแล้ว ที่แท้มันก็อยู่ข้างหลังเรา” ทุกข์ ทุกข์ที่แท้เราไม่ได้ละซะหน่อย เราหลงว่าเราละ ละ หลงว่าเราปล่อย ที่แท้ไม่ได้ปล่อยหรอก เวทนา พระอรหันต์ยังปล่อยไม่ได้เลย แต่ท่านรู้ชัดเห็นชัดว่า เวทนาก็เป็นอย่างนี้ อย่างนี้ ไม่ใช่เรา ไอ้เราไปตั้งใจละ ก็เลยไม่รู้ว่า ไม่ใช่เราสิ มันรู้ก็รู้ไม่ชัด

…ต้องดูมันซิ ดูแล้วอย่าละนิมิตด้วย เห็นท้องฟ้า ขอบฟ้า แผ่นดิน กาย ลม อยู่ทั่ว เวทนาก็เห็นอยู่งั้น อย่าไปละ เวทนาหยาบหายไป คือ เวทนาหยาบ เวทนาชั่ว ทุกข์ สุข ก็เป็นเวทนาดี อุเบกขาก็เป็นเวทนาดี ไปรู้แต่ทุกข์อย่างเดียว สุขไม่รู้

ใช้คำว่า ปล่อยว่างนี่ หลงอยู่ตลอด ละไม่ได้ ไม่มีใครละได้หรอก เวทนา พระอรหันต์ก็มีปวด มีเมื่อย มีหนาว มีร้อน หนาวก็เป็นเวทนา ร้อนก็เป็นเวทนา ไม่รู้เวทนาก็ไปไม่รอดซิ เราติดสุข เราก็ติดทุกข์ด้วย “แล้วเราคิดว่าเราละทุกข์” ที่แท้เราละไม่ได้ เราหลง มัวไปตั้งใจละ มันก็หลงอยู่ตลอด จนตาย ทุกภพทุกชาติ หลงอยู่อย่างนี้แหละ

…เราต้องดูซิ ว่าทุกข์นี่ มันเป็นอย่างไง เรามัวไปตั้งใจละ ละก็ไม่เห็นซิว่า มันเป็นอย่างไง ทุกข์ก็ไม่ใช่ตน สุขก็ไม่ใช่ตน อย่าไปตั้งใจละ เราหลงว่าเราไม่ทุกข์ หลงว่าเราปล่อย หลงอยู่อย่างงี้ ก็ปล่อยไม่ได้ซิ

…เมื่อมันเห็นชัดว่าไม่ใช่ตน “อุปาทานก็ดับ” แต่สุข ทุกข์ ก็ยังมีอยู่ แต่มันไม่ใช่เราแล้ว เมื่ออุปาทานดับ เรารู้ชัดว่าไม่ใช่เรา อุปาทานดับเมื่อไหร่ มันก็รู้ว่าทุกข์มันไม่ใช่เรา ทุกข์มันก็รบกวนเราไม่ได้ เราก็ไม่ทุกข์กับมัน ทุกข์ก็มีอยู่ สุขก็มีอยู่ ก็รู้ชัดเห็นชัดว่า ไม่ใช่เรา…”

โอวาทธรรมคำสอนหลวงปู่เจือ สุภโร “สมณะผู้เป็นธรรมทายาทท่านพ่อลี ธัมมธโร”

ขอบพระคุณข้อมูลจาก : ท่องถิ่นธรรม พระกัมฐาน

Comments

comments